Expositie met Koen Vermeule en Bob Kovel

07 11 2014

Koen Vermeule

Expositie met Koen Vermeule en Bob Kovel

info

De tentoonstellig opent op zondag 9 november 2014 van 15.00 tot 17.30 uur bij de Gasunie (Concourslaan 17, Groningen.)

Met om 15.30 uur welkom door Cees Pisuisse, voorzitter Kunstcommissie.
Inleiding tentoonstelling door Paul Coumans (voormalig directeur De Zonnehof, centrum voor moderne kunst en Het  Armando Museum te  Amersfoort).

Koen Vermeule
Wanneer je je voorstelt dat je op de fiets door de landschappen van Koen Vermeule rijdt, voel je de harde wind van zee door je haren waaien.De kaarsrechte voren in de grond, de even rechte horizon, een dijk, een overdaad aan lijnen als in een architectonische tekening. De weerbarstige aarde is omgeploegd. Kleuren hard, licht schel. Bijna onwerkelijk. Geen mens te zien.In  Vermeules stadslandschappen daarentegen zien we de mens steeds voorkomen. Het zijn vaak stedelijke eenlingen, gekleed in eigentijdse outfit en doende met hun mobiele telefoon, camera, of luisterend naar muziek in hun oor, tijdelijk afgesloten van hun omgeving. Het zijn mensen die je elke dag kunt tegenkomen in om het even welke metropool. Zijn stadslandschappen zijn rake observaties van de eigen tijd en hedendaags menselijk gedrag. Terwijl zijn landschappen zich juist kenmerken door het tijdloze.

Bob Kovel
Alsof hij een kantoor uit het tijdperk voor de computer beheert, beschikt de kunstenaar over een grote hoeveelheid stempels met de karakteristieke houten handgrepen. Ook over de bijbehorende stempelkussens en traditionele inkten, die alleen nog door een kleine groep liefhebbers worden gebruikt. Elke stempel bevat een beeld of een letter. Voor één werk op papier gebruikt de kunstenaar maar één stempel. De letter of het beeld plaatst hij zeer  vaak op het papier. Gaat het om een groot formaat, dan stempelt hij wel 45.000 keer. Voor sommige werken gebruikt hij inkt, voor andere olieverf. Het resultaat doet denken aan het minimalisme. Maar het is grilliger. De kijker kan er allerlei voorstellingen in zien. Het kunstwerk als rorschachtest. Maar het oog wordt ook verleid om diverse wandelingen door het picturale landschap te gaan maken. Het kunstwerk als labyrint. 

Tekst - Jos Buurlage

Wie houdt nu niet van cookies